Άσε στην άκρη τους ψεύτικους ανθρώπους

Άσε στην άκρη τους ψεύτικους ανθρώπους

πηγή εικόνας:tumblr.com

Οι ψεύτικοι άνθρωποι είναι σαν τα faux bijoux (ψεύτικα κοσμήματα). Στην αρχή λάμπουν, σου τραβούν
την προσοχή, σε εντυπωσιάζουν και σε κάνουν δικό τους ασκώντας μια ανεξήγητη γοητεία. Όμως, μετά από κάποιο σχετικά σύντομο διάστημα, αρχίζουν να φθείρονται. Χάνουν το χρώμα και την λάμψη τους και αφήνουν σημάδια πάνω σου επειδή απλά «ξέβαψαν». 

Έτσι είναι κι οι ψεύτικοι άνθρωποι που συναντάς. Αρχικά σε μαγεύουν, σε γοητεύουν, μα στην πορεία «χαλάνε» και έρχεται στην επιφάνεια η αληθινή τους όψη. Η φθονερή, η ξεσκέπαστη, η πραγματική. Κι είναι απ’ τις λίγες φορές που κάτι αληθινό και πραγματικό είναι ταυτόχρονα και μη αξιέπαινο. Πρόκειται γι’ αυτά τα άτομα που μας έκαναν να τα αγαπήσουμε, να δεθούμε μαζί τους, να τα θαυμάσουμε, να χαιρόμαστε που τα γνωρίσαμε, αλλά τελικά μας απέδειξαν πως δεν ήταν αυτό που πιστεύαμε. Ήταν σαν τα κοσμήματα, ψεύτικοι. Ανυπόστατα λόγια, κίβδηλες υποσχέσεις, φτιαχτά γέλια. Όλα ψεύτικα. Η ζωή τους κι οι κινήσεις τους βασίζονται πάνω στον άξονα του ψέματος και της προσποίησης. Είναι αυτοί που θα μπορούσαν άνετα να γίνουν ηθοποιοί στη σκηνή ενός θεάτρου, αφού το κάνουν με ευκολία και στην καθημερινότητά τους. Δεν τους καταλαβαίνεις κατευθείαν. Η πρώτη εντύπωση που σου δίνουν είναι συνήθως θετική κι ευχάριστη. 

Ο καιρός, ωστόσο, σου φανερώνει πως κάπου έχεις κάνει λάθος. Χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, αρνούμενος να δεχθείς την πραγματικότητα. Όμως αυτή είναι και είναι ωμή και σκληρή. Έτσι ωμά πρέπει να την αντιμετωπίζεις κι εσύ, αφαιρώντας απ’ αυτά τα άτομα το δικαίωμα να βρίσκονται πλάι σου. Δεν αξίζει να βρίσκονται πλάι σου! Κάν’ τους στην άκρη. Βάλε μια τελεία σε αυτή την παρωδία και θα νιώσεις πιο ήρεμος από ποτέ. Ίσως στην αρχή σου κοστίσει, γιατί είχες εναποθέσει πάνω τους ελπίδες, όνειρα και σχέδια, αλλά στην πορεία θα συνειδητοποιήσεις, ότι είναι καλύτερη, αυτή η τροπή που πήραν τα πράγματα. Είναι καλύτερη για ‘σένα. Είναι καλύτερα που κατάλαβες, πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός κι ας πληγώθηκες τελικά. Είναι καλύτερα που έμεινες με αυτούς τους λίγους, τους αληθινούς και τους αυθεντικούς. 

Αυτούς να τους κρατάς δίπλα σου με νύχια και με δόντια, για να σου θυμίζουν ποιος είσαι και τι αξίζεις!

Γράφει η Ανδριάνα Μ-Π Νίκου