Free and Real Ένας οικολογικός παράδεισος στην Βόρεια Εύβοια

Free and Real 

Ένας οικολογικός παράδεισος στην Βόρεια Εύβοια

H πρώτη αυτόνομη οικο-κοινότητα στην Ελλάδα μας προ(σ)καλεί να ζήσουμε ελεύθερα κι αληθινά.

Ενώ έκαναν ήδη την εμφάνισή τους τα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια
, ο Σεπτέμβρης βρήκε τους περισσότερους εξ’ ημών να αναπολούμε τις χαλαρές στιγμές των διακοπών καθώς ενδόμυχα ευχόμαστε να μπορούσαμε να διατηρήσουμε για πάντα αυτή την αίσθηση ελευθερίας και ανεμελιάς που προσφέρουν απλόχερα οι στιγμές στην εξοχή. Το κύμα, ο ουρανός και ο ήλιος, τα νόστιμα καλούδια απ’ τα μποστάνια των ντόπιων, η πλήρης απουσία άγχους για τους γρήγορους ρυθμούς της πρωτεύουσας μας μετέφεραν έστω για λίγες μέρες στον δικό μας παράδεισο που μας γέμισε δύναμη και ενέργεια να συνεχίσουμε. Πώς θα σου φαινόταν, τώρα, να υπήρχε ένα μέρος πάνω στην γη και μάλιστα στην Ελλάδα όπου θα μπορούσε εύκολα κάποιος να διατηρήσει αυτή την αίσθηση 365 μέρες τον χρόνο;

Ο λόγος για την αυτόνομη οικο-κοινότητα Free and Real που αναπτύσσεται και δραστηριοποιείται τα τελευταία 6 χρόνια στην Β. Εύβοια. Μία μη κερδοσκοπική, μη κυβερνητική οργάνωση που έχει δημιουργήσει ο Απόστολος Σιάνος παρέα με μια ομάδα νέων δημιουργικών ανθρώπων, με μοναδικό τους σκοπό αυτό ακριβώς που λέει το όνομα τους: Freedom of Resources for Everyone, Everywhere & Respect, Equality, Awareness and Learning, ή σε απλά ελληνικά: Ελευθερία Πόρων για Όλους Παντού & Σεβασμός, Ισότητα, Αντίληψη και Γνώση. Στο χωριό Άγιος, λοιπόν, όπου λαμβάνει χώρα το όλο εγχείρημα, η ανιδιοτελής προσφορά, η φροντίδα της σωματικής και ψυχικής υγείας, η καλλιέργεια της διατροφής και εν γένει η προσπάθεια για την πλήρη αυτάρκεια του ατόμου έχουν μπολιάσει μια μικρή μα πρωτοπόρα κοινωνία.

Μία κοινωνία αληθινών κινήτρων, όπως χαρακτηριστικά λένε κι οι ίδιοι, η οποία μπορεί να εφαρμοστεί «στην πράξη» και να ευδοκιμήσει ακόμη κι αν την υιοθετούσε όλη η ανθρωπότητα. Με σημαία τους τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και πρόθεση τους να μοιραστούν όλες τις πρακτικές γνώσεις, τις τεχνολογίες και τις λύσεις τις οποίες θα ανακαλύψουν και θα εφαρμόσουν στα πλαίσια αυτής της κοινότητας, η ομάδα freeandreal έχει σκοπό να δημιουργήσει ένα σχολείο αυτάρκειας και βιωσιμότητας μέσω του οποίου θα προτρέπουν και θα βοηθούν ενεργά άλλες παρόμοιες προσπάθειες ανθρώπων ή ομάδων να ερευνήσουν και να πραγματώσουν αντίστοιχα παραγωγικές ιδέες.

Έχουν ήδη διοργανώσει με επιτυχία μεγάλες εκδηλώσεις στην Αθήνα και σε άλλα μέρη της Ελλάδος, όπως γιορτές οικολογίας και ενημερωτικά σεμινάρια, είναι μέλη του Global Ecovillage Network, έχουν κληθεί να αναλάβουν την περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολεία της γύρω περιοχής ενώ τα τελευταία 6 χρόνια περισσότεροι από 20.000 επισκέπτες από κάθε γωνιά της γηςέχουν φιλοξενηθεί στην κοινότητα και έχουν βιώσει την χαρά του εθελοντισμού και της ζωής έξω από τα καθιερωμένα αστικά πλαίσια. Μία από αυτούς τους επισκέπτες έτυχε να είμαι κι εγώ φέτος τον Αύγουστο.

Κατά την μικρή παραμονή μου εκεί, κοιμήθηκα σε ένα από τα λειτουργικά yurts (οι πάλαι ποτέ παραδοσιακές σκηνές των νομάδων Μογγόλων), έκανα aerial yoga σ’ ένα εντυπωσιακό αυτοσχέδιο dome στο Τελέθριον όρος (όπου βρίσκεται ο βασικός χώρος του εγχειρήματος, το Telaithrion Project) , έμαθα για την κομποστοποίηση των οικιακών απορριμάτων, βοήθησα να χτιστεί ένα σπίτι με cob (ένα απόλυτα φυσικό δομικό υλικό από πηλό, άμμο, νερό και άχυρο) ενώ πειραματίστηκα με την ενδιαφέρουσα vegan κουζίνα.

Κυρίως, όμως, ένιωσα μέλος μιας δεμένης και καθ’ όλα υποστηρικτικής οικογένειας ενώ ταυτόχρονα έζησα σε πλήρη αρμονία με τη φύση. Σηκωνόμουν κάθε πρωί σ’ ένα πραγματικά ειδυλλιακό μέρος με πηγαία όρεξη για δημιουργία ενώ κάθε «εργασία» της ομάδας με γέμιζε χαρά και διάθεση για προσφορά, εν αντιθέσει με την έννοια που έχει φορτωθεί η λέξη σήμερα. Ο Απόστολος, η Μαρία, ο Σπύρος, Η Κατερίνα, ο Αντρέας, Η Ρόζι και τόσα ακόμα ανοιχτόμυαλα και γελαστά παιδιά με αγκάλιασαν ανιδιοτελώς, μου δίδαξαν πρόθυμα όσα είχαν αποκομίσει κι οι ίδιοι από την παραμονή τους εκεί, με φίλεψαν αποξηραμένα μούρα και ντομάτες που μόνοι τους έφτιαξαν και οδήγησαν σιγά-σιγά τη σκέψη μου στο αυτονόητο. Αν οι ίδιοι δεν γίνουμε η αλλαγή που φανταζόμαστε, ποιός θα το κάνει για ‘μας;

Φεύγοντας γεμάτη πρωτόγνωρες εμπειρίες και σκέψεις για την Αθήνα, συνάντησα σε μια στροφή την εξής πινακίδα (ενώ προς μεγάλη μου έκπληξη παρόμοιες πινακίδες συνέχιζαν να εμφανίζονται για περίπου μισή ώρα ακόμα στην διαδρομή).

Ξέρεις, παρόλα τα διαφορετικά θετικά συναισθήματα που είχα βιώσει όλες αυτές τις μέρες, δεν είχα νιώσει μέχρι εκείνη την στιγμή το σημαντικότερο. Τον θαυμασμό. Τον θαυμασμό για την δύναμη που βρήκε μια παρέα νέων ανθρώπων να επιχειρήσει το πρώτο βήμα απόδρασης απ’ τον ασφυκτικά περίκλειστο και δογματικό κόσμο που παίρνουμε ως μοναδικό δεδομένο όλοι εμείς οι υπόλοιποι. 

Γράφει η Μαρίτα Αλημίση

Πηγή:http://www.nou-pou.gr/articles/pame-diakopes/free-and-real-enas-oikologikos-paradeisos-sthn-boreia-eyboia/#.V9v_q9eVML4.facebook