Μάνα, μανούλα, μητέρα, μαμά!

Μάνα, μανούλα, μητέρα, μαμά!

Πηγή εικόνας:sugklonistiko.gr

Μαμά, λέξη με δύο συλλαβές. Δύο, όπως και τα χέρια που σε πρωτοπήραν αγκαλιά μόλις έφτασες σε αυτόν εδώ τον κόσμο.
Σε κράτησαν με τόση ασφάλεια και προσοχή, σαν να είσαι από γυαλί και πρόκειται να σπάσεις. «Μαμά», λέξη με δύο συλλαβές. Δύο, όπως τα μάτια που έλαμψαν μόλις σε αντίκρισαν. Τα ίδια μάτια που πλημμύρισαν με δάκρυα, όταν εσύ αρρώστησες, όταν χτύπησες, όταν πόνεσες. Αυτά τα μάτια που είναι άγρυπνοι φρουροί στο πλάι σου, ακόμη κι όταν εσύ βρίσκεσαι χιλιόμετρα μακριά.

Είναι ίσως και το μοναδικό άτομο που μπορεί να σε νιώσει απόλυτα και καθολικά από τον τρόπο και μόνο που θα πάρεις ανάσα. Γνωρίζει πότε είσαι πραγματικά καλά και πότε όχι. Ξέρει πότε λες ψέματα, πότε προσποιείσαι, πότε σε βασανίζει κάτι.

Η λέξη «μαμά» είναι μικρή, μα παράλληλα τόσο σημαντική. Είναι αδιαμφισβήτητα ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή σου. Οι λόγοι χιλιάδες και ευνόητοι. Γίνεται η δύναμή σου όταν εσύ πιστεύεις πως δεν μπορείς να τα καταφέρεις. Γίνεται το κίνητρό σου, όταν θεωρείς πως δεν αξίζει να προσπαθήσεις για κάτι. Μεταμορφώνεται από αυστηρός και απόλυτος δικαστής που σε τιμωρεί, στον πιο γλυκό και προστατευτικό φύλακα άγγελό σου. Ο σκοπός; Να είσαι εσύ πάντα καλά. Είναι ικανή να θυσιάσει τα πάντα προκειμένου να σε δει να χαμογελάς, να προοδεύεις και να είσαι ευτυχισμένος.

Είναι αυτή που θα σου έμαθε να δημιουργείς τα δικά σου μονοπάτια, όπως εσύ τα θες, όπως εσύ τα φαντάζεσαι. Είναι αυτή που σε έπεισε να μην πιστεύεις στα παραμύθια που σου διάβαζε όταν ήσουν μικρό παιδάκι, γιατί ο κόσμος εκεί έξω είναι πολύ σκληρός και κακός γεμάτος με «δράκους» και «μάγισσες». Σε όπλισε, ωστόσο, με ήθος και αρχές κι αυτά αποτέλεσαν τη δική σου άμυνα. Τα λόγια της, οι νουθεσίες της, οι πράξεις, ακόμα κι οι γκρίνιες της έφτιαξαν τη δική σου πανοπλία, -σίγουρα είναι πιο ανθεκτική κι από ατσάλι.

Αύριο είναι θεωρητικά η γιορτή της μητέρας. «Η ημέρα της μητέρας». Γι’ αυτό κι αυτή η μικρή ωδή προς το πρόσωπό της. 

Πόσο λίγη, όμως, φαντάζει μια ημέρα για να θυμηθείς και να ξαναλατρέψεις την ύπαρξή της; Τι να πρωτοπείς σε μια Κυριακή; Κι όλου του κόσμου οι Κυριακές, ίσως να μην είναι αρκετές. Εσύ παρ’ όλα αυτά να βρίσκεις χρόνο να της λες μια «συγγνώμη», ένα «ευχαριστώ» κι ένα «σ’αγαπώ». Πάντα να βρίσκεις χρόνο γι’ αυτή. Κάθε μέρα.

Αφιερωμένο στην μαμά μου και σε κάθε μαμά αυτού του πλανήτη.


Γράφει η Ανδριάνα-Μ.Π Νίκου