Η Φωκίδα των δρομέων!
Η Φωκίδα γεννά δρομείς. Αν και για πολλούς θεωρείται «ξεχασμένος τόπος», χωρίς παράλληλα να διαθέτει τα απαιτούμενα προπονητικά συγκροτήματα, η Φωκίδα έχει καταφέρει να αναδείξει κατά καιρούς αρκετούς σπουδαίους αθλητές. Στη σημερινή συνέντευξη έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στη στήλη μας, έναν αθλητή που από πολύ μικρός απασχόλησε τα αθλητικά δρώμενα της περιοχής και όχι μόνο. Το όνομα του
Χρήστος Καλλίας.Πες μας μερικά πράγματα για σένα. Που γεννήθηκες, που μεγάλωσες , αν έχεις σπουδάσει κάτι.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άμφισσα. Μετά το τέλος του
τεχνικού λυκείου (τότε Τ.Ε.Ε. ) στην ηλικία των 17, έφυγα για την Αθήνα
προκειμένου να μπορέσω να συνεχίσω τον αθλητισμό σε υψηλό επίπεδο. Επίσης,
σπούδασα πληροφορική στη Σιβιτανίδειο σχολή της Καλλιθέας από την οποία
αποφοίτησα.
Χρήστος και αθλητισμός. Βασικά κλασσικός αθλητισμός. Πως προέκυψε αυτή η σχέση και σε ποια ηλικία;
Η σχέση αυτή ξεκίνησε στην ηλικία των 11 ετών. Θυμάμαι, είχαμε κάνει κάποια τεστ ήδη από το δημοτικό, στην έκτη τάξη. Δυστυχώς, νομίζω πως στις μέρες μας δεν γίνονται πλέον αυτά τα τεστ για την ανάδειξη αθλητικών ταλέντων. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το τεστ με τα σφυρίγματα, όπου έπρεπε να πας από σημείο σε σημείο και διαρκώς η ταχύτητα να αυξάνεται μέχρι όσο αντέξεις. Στον προαύλιο χώρο του 4ου δημοτικού Άμφισσας, ήταν που ήρθα αντιμέτωπος για πρώτη φορά με τις πραγματικές μου δυνατότητες. Έπειτα, πήγα στο αθλητικό γυμνάσιο της Άμφισσας και συνέχισα στο τμήμα του στίβου.
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο άθλημα;
Μεγάλη συζήτηση. Έχει να κάνει με τη φύση του αγωνίσματος νομίζω. Η δυσκολία στην ψυχολογία λόγω της μεγάλης πίεσης, όσο και του ανταγωνισμού. Ακόμη δεν έχω καταλάβει αν επιλέγεις εσύ το αγώνισμα, ή αν σε επιλέγει αυτό. Θεωρώ πως έχει να κάνει κυρίως με τον χαρακτήρα του καθενός.
Σε τι αγώνες έχεις πάρει μέρος μέχρι στιγμής;
Έχω λάβει μέρος δύο φορές στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανώμαλου
δρόμου συλλόγων με την Ολυμπιακή Εθνική ομάδα στους τελευταίους Μεσογειακούς
Αγώνες του 2018, σε βαλκανικά πρωταθλήματα με την εθνική ομάδα και φυσικά σε πανελλήνια
πρωταθλήματα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη διάκριση που έχεις κατακτήσει;
Η πιο πρόσφατη θα έλεγα είναι αυτή του Πανελληνίου πρωταθλήματος
στα 10 χιλιόμετρα ανδρών το 2016.
Το περίμενες ότι μία μέρα θα ήσουν στην ελίτ του χώρου σου;
Αυτό ήρθε από πολύ νωρίς. Στην ηλικία των 15 κέρδισα το πρώτο μου πανελλήνιο πρωτάθλημα στα 3000 μέτρα ανώμαλου δρόμου, που ήταν και η πρώτη μεγάλη αθλητική διάκριση του Νομού Φωκίδας .
Υπάρχει άγχος πριν την έναρξη ενός αγώνα; Αν
ναι, ποιοι παράγοντες το καθορίζουν;
Πάντα υπάρχει άγχος πριν από τους αγώνες. Οι παράγοντες
είναι πολλοί. Σκέφτεσαι τον αγώνα, πως μπορείς να κερδίσεις ή να κάνεις ένα
προσωπικό ρεκόρ και πολλά άλλα. Έχει να κάνει με τους στόχους που θέτεις σε
κάθε αγώνα.
Νομίζω, ότι όταν κάνει κάποιος κάτι σε πολύ υψηλό επίπεδο, έρχεται αντιμέτωπος με διλήμματα και θυσίες. Φυσικά και έχω στερηθεί, κυρίως τους δικούς μου ανθρώπους. Έφυγα από πολύ μικρός, με αποτέλεσμα να τους βλέπω συνήθως μόνο στις γιορτές. Σε γενικές γραμμές όμως, δεν μπορώ να πω ότι έχω στερηθεί κάτι πέρα από αυτό.
Τι περιλαμβάνει μια καθημερινή προπόνησή σου
και τι μια προπόνηση προετοιμασίας για έναν αγώνα;
Περιέχει φυσικά αρκετό τρέξιμο, δύναμη με διάφορους τρόπους, μία ισορροπημένη διατροφή και όσο γίνεται σωστή αποκατάσταση. Διότι η προπόνηση δεν είναι μόνο όταν είσαι μέσα στο στάδιο, αλλά και όταν είσαι έξω από αυτό. Πριν από τους αγώνες η προπόνηση συνήθως μειώνεται αρκετά ώστε να βγει αυτό που έχεις δουλέψει στο 100% .
Έχεις κάποια συγκεκριμένη διατροφή;
Διατροφικά απαιτείται να είσαι απόλυτα ισορροπημένος με όλα αυτά τα στοιχεία (της διατροφής) που χρειάζεται ένας αθλητής. Εμπλέκονται πολλοί παράγοντες, όπως τα αιματολογικά που λόγω της πολύ μεγάλης καταπόνησης σε εμάς πέφτουν αν δεν προσέξεις και δημιουργούν από παθολογικά νοσήματα έως τραυματισμούς. Συνήθως υπάρχει συνεργασία με διατροφολόγο ή αιματολόγο. Επίσης το δικό μου αγώνισμα της αντοχής είναι απόλυτα συνδεδεμένο με τη διατροφή. Αν μία μέρα δεν φας σωστά, την επόμενη ήδη θα αντιμετωπίσεις μία ελαφριά απόκλιση στην απόδοσή σου.
Ένας αθλητής του επιπέδου σου σε έναν αγώνα εκτός
από την πρωτιά, ¨κυνηγάει¨ και χρόνους τόσο σε ατομικό, όσο σε πανελλήνιο,
ευρωπαϊκό γιατί όχι και παγκόσμιο επίπεδο. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι κάτι
τέτοιο και από ποιους παράγοντες καθορίζεται;
Στα χρονικά του κλασικού αθλητισμού γενικότερα, στα αγωνίσματα των αποστάσεων, είναι ζήτημα να έχουν καταφέρει 10 αθλητές να πιάσουν έστω και τα όρια για πολύ υψηλές διοργανώσεις, όπως αυτοί των Ευρωπαϊκών αλλά και Ολυμπιακών αγώνων ή παγκοσμίων πρωταθλημάτων. Αν κοιτάξει κανείς τα όρια που ισχύουν για παράδειγμα στους Ολυμπιακούς αγώνες, σε όλα τα δρομικά αγωνίσματα από τα 1500 μέτρα έως και το μαραθώνιο η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών δεν θα αρκούσε για να πάει κάποιος. Είναι πάρα πολλά τα θέματα που προκύπτουν. Για παράδειγμα, το θέμα του υψομέτρου δημιουργεί πολύ μεγάλες διαφορές στην απόδοση στα αγωνίσματά μας. Δεν μπορούμε οι αθλητές που κάνουμε προπόνηση σε μηδενικά υψόμετρα, να ανταγωνιστούμε αθλητές που κάνουν προπόνηση σε μέρη από 1,800 μέτρα έως και 2,800 μέτρα υψόμετρο. Με την ευκαιρία, να πω πως στο νομό Φωκίδας υπάρχει ένα μέρος στα 2,000 μέτρα περίπου, το Καταφύγιο ΕΟΣ Άμφισσας Βαρδουσίων, που σκέφτομαι να πάω το καλοκαίρι να μείνω, προκειμένου μέσω της προπόνησής μου να πετύχω καλύτερη απόδοση. Ελπίζω τουλάχιστον σε αυτό οι τοπικοί φορείς να με βοηθήσουν.
Υπάρχει ελεύθερος χρόνος για έναν αθλητή του
επιπέδου σου; Και αν ναι εσύ πως τον περνάς;
Φυσικά και υπάρχει. Κάνω διάφορα πράγματα, όπως διάβασμα, βόλτες, καθώς επίσης μου αρέσει να παίζω μουσική. Επίσης, έχω και ένα δικό μου Running group που προπονώ πλέον, με παιδιά που ασχολούνται ερασιτεχνικά με το τρέξιμο.
Τι πιστεύεις πως παρέχει ο αθλητισμός στον άνθρωπο;
Τα οφέλη είναι πολλαπλά. Από την υγεία φυσικά έως και τη νοητική του ικανότητα. Το σημαντικότερο, θεωρώ πως είναι ότι χτίζεις τον χαρακτήρα σου, και σίγουρα σε βοηθάει πολύ να ξεπεράσεις πιο εύκολα από τον καθένα τις δύσκολες στιγμές που μπορεί να προκύψουν στη καθημερινότητά σου.
Τα χρόνια περνάνε. Όταν κάποια στιγμή φτάσεις σε
μια ηλικία που δεν θα μπορείς να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες του αθλητισμού
και αναγκαστικά θα πρέπει να σταματήσεις από την ενεργό δράση, τι σκέφτεσαι για
το μετά;
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω που θα με βρει το μετά. Σίγουρα
από κάποιο πόστο θα έχω τον αθλητισμό μέσα στη
ζωή μου. Ίσως σαν προπονητής.
Καταρχάς να πω συγχαρητήρια για την κίνηση αυτή, χρειαζότανε
ο νομός μας έναν σύλλογο για να φέρει τα νέα παιδιά στο χώρο του κλασικού
αθλητισμού. Σίγουρα θα βοηθήσει πάρα πολύ και οι νέοι ελπίζω να το αγκαλιάσουν.
Είναι ένας τρόπος να βρουν μια διέξοδο στη καθημερινότητά τους και ίσως να
γίνει η καλύτερη ασχολία τους. Οι τοπικοί παράγοντες του συλλόγου, είμαι
σίγουρος πως θα καταφέρουν να προσεγγίσουν τα παιδιά ώστε να δοκιμάσουν έστω τα
κλασικά αγωνίσματα. Οι τρόποι είναι πολλοί. Σίγουρα ένας από αυτούς, είναι να
πάνε κατευθείαν στα ίδια τα παιδιά μέσα στα σχολεία τους και να τους μυήσουν
στα κλασικά αγωνίσματα.
Έχω στο μυαλό μου κάτι που θέλω πολύ καιρό να υλοποιήσω
και να γίνει στο νομό μας, με τη βοήθεια των τοπικών αρχών. Στόχος του, θα
είναι να φέρει περισσότερα παιδιά στο στάδιο και αρκετό κόσμο γενικότερα στο
νομό μας. Βέβαια, αν και έχω αναφερθεί και παλαιότερα, το λέω ξανά, πως πρέπει
να διοργανωθεί ένας Λαϊκός Αγώνας Δρόμου που θα περιλαμβάνει συγκεκριμένα αγωνίσματα
όπως τον ημιμαραθώνιο και το μαραθώνιο. Είμαστε ίσως ο μόνος νομός στην Ελλάδα, χωρίς
αγώνα δρόμου την ώρα που χιλιάδες κόσμου τρέχουν και ασχολούνται πλέον με αυτό.
Θα χαρώ να καταφέρουμε με τη συνεργασία του Δήμου αλλά και του Συλλόγου και
όλων των φορέων να διοργανώσουμε έναν τέτοιο αγώνα. Φυσικά δεν είναι απλό και
θέλει πολύ σωστή οργάνωση για την επιτυχία.
Σου έχει περάσει απ’ το μυαλό κάποια στιγμή να γυρίσεις στη γενέτειρά σου, με σκοπό να προσφέρεις τις γνώσεις σου στις επόμενες γενιές;
Ναι, το έχω σκεφτεί και δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να
επιστρέψω, ώστε να κάνω αρκετά πράγματα σε σχέση με τον αθλητισμό στο νομό μας.
Ήδη το ένα σας το αποκάλυψα προηγουμένως.
Ποιοί είναι οι στόχοι σου για το μέλλον; Αυτή τη στιγμή σε τι φάση σε βρίσκουμε;
Δυστυχώς είμαι σε φάση αποκατάστασης από τραυματισμό εδώ
και πολύ καιρό. Με το καλό, σιγά σιγά θα ξεκινήσω για ότι καλύτερο αγωνιστικά.
Χρήστο, σ' ευχαριστούμε για την όμορφη συνέντευξη που μας παραχώρησες και σου ευχόμαστε με τη σειρά μας, καλή συνέχεια γεμάτη διακρίσεις κι επιτυχίες!
*Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αθλητή και χρησιμοποιήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου